Herodot uważał kalendarz Egipski za bardziej zaawansowany niż kalendarz grecki, ze względu na jego precyzję. W przeciwieństwie do Greków, którzy co trzy lata dodawali miesiąc przestępny do swojego kalendarza, Egipcjanie dodawali do każdego roku pięć dodatkowych dni, co zapewniało, że pory roku zawsze odpowiadały datom na ich kalendarzu. Warto zauważyć, że kalendarz grecki był częściowo inspirowany rozwiązaniami z kalendarza egipskiego.
Kim był Herodot?
Herodot, (ur. 484 p.n.e., Halikarnas, Azja Mniejsza [obecnie Bodrum, Turcja]?- zm. ok. 430-420), grecki autor pierwszej wielkiej historii narracyjnej powstałej w świecie starożytnym, Historii wojen grecko-perskich.
Uczeni uważają, że Herodot urodził się w Halikarnasie, greckim mieście w południowo-zachodniej Azji Mniejszej, które znajdowało się wówczas pod panowaniem perskim. Dokładne daty jego narodzin i śmierci są równie niepewne. Uważa się, że mieszkał w Atenach i poznał Sofoklesa, a następnie wyjechał do Thurii, nowej kolonii w południowej Italii, sponsorowanej przez Ateny. Ostatnie wydarzenie, do którego nawiązuje jego Historia, należy do roku 430, ale nie wiadomo, jak szybko i gdzie zmarł. Są dobre powody, by sądzić, że przebywał w Atenach, a przynajmniej w środkowej Grecji, w pierwszych latach wojny peloponeskiej, od 431 roku, i że jego dzieło zostało opublikowane i znane tam przed 425 rokiem.
Herodot był szerokim podróżnikiem. Jego dłuższe wędrówki objęły dużą część imperium perskiego: udał się do Egiptu, co najmniej na południe, aż do Elefantyny (Aswān), odwiedził też Libię, Syrię, Babilonię, Suzę w Elamie, Lidię i Frygię. Podróżował w górę Hellespontu (obecnie Dardanele) do Bizancjum, udał się do Tracji i Macedonii, i podróżował na północ za Dunaj i do Scytii na wschód wzdłuż północnych wybrzeży Morza Czarnego aż do rzeki Don i trochę w głąb lądu. Te podróże zajęłyby wiele lat.
