Piramidy schodkowe:
- Piramida Księżyca znajdująca się w starożytnym mieście Teotihuacán w Meksyku,
- Piramida Słońca znajdująca się w tym samym miejscu,
- Świątynia Pierzastego Węża, także zlokalizowana w Teotihuacán,
- Piramida Dżesera wybudowana w Sakkarze w okolicach 2650 p.n.e.,
- Piramida Kukulkana, usytuowana w centrum starożytnego miasta Chichén Itzá w Meksyku,
- Templo Mayor, aztecka struktura w formie piramidy schodkowej z dwoma świątyniami u jej szczytu, poświęconymi bogom Huitzilopochtli (bogu wojny i słońca) i Tlalocowi (bogu deszczu i płodności).
Czym jest Zikkurat?
Ziggurat, piramidalna schodkowa wieża świątynna będąca budowlą architektoniczną i religijną charakterystyczną dla głównych miast Mezopotamii (obecnie głównie w Iraku) od około 2200 do 500 roku p.n.e. Ziggurat był zawsze budowany z rdzeniem z cegły błotnej i zewnętrzną częścią pokrytą wypalaną cegłą. Nie miał wewnętrznych komór i był zwykle kwadratowy lub prostokątny, średnio 170 stóp (50 metrów) kwadratu lub 125 × 170 stóp (40 × 50 metrów) u podstawy. Znanych jest około 25 zigguratów, podzielonych równo między Sumer, Babilonię i Asyrię.

Żaden ziggurat nie zachował się do swojej pierwotnej wysokości. Na górę wchodziło się po zewnętrznych potrójnych schodach lub po spiralnej rampie, ale w przypadku prawie połowy znanych zigguratów nie odkryto żadnych sposobów wchodzenia. Pochyłe boki i tarasy były często zagospodarowane drzewami i krzewami (stąd Wiszące Ogrody Babilonu). Najlepiej zachowany ziggurat znajduje się w Ur (współczesne Tall al-Muqayyar, Irak). Największy z nich, w Choghā Zanbīl w Elamie (obecnie w południowo-zachodnim Iranie), ma 335 stóp (102 metry) kwadratu i 80 stóp (24 metry) wysokości i stoi na mniej niż połowie swojej szacunkowej pierwotnej wysokości. Ziggurat, najwyraźniej o wielkiej starożytności, znajduje się w Tepe Sialk we współczesnym Kāshān w Iranie. Legendarna Wieża Babel była popularnie kojarzona z zigguratami wielkiej świątyni Marduka w Babilonie.