Historia na 6 – przyjemna nauka historii Świt narodów europejskich Jakie korzyści przynieść miało papiestwu wystawienie wspomnianego dokumentu?

Jakie korzyści przynieść miało papiestwu wystawienie wspomnianego dokumentu?

Donacja Konstantyna

Donacja Konstantyna, łac. Donatio Constantini i Constitutum Constantini – najbardziej znany i najważniejszy falsyfikat średniowiecza, dokument rzekomo rejestrujący nadanie przez cesarza rzymskiego Konstantyna Wielkiego rozległego terytorium oraz władzy duchowej i doczesnej papieżowi Sylwestrowi I (panował 314-335) i jego następcom. Oparta na legendach, które sięgają V wieku, Donacja została skomponowana przez nieznanego pisarza w VIII wieku. Chociaż w momencie jej skompilowania miała jedynie ograniczone oddziaływanie, miała ogromny wpływ na sprawy polityczne i religijne w średniowiecznej Europie, aż do momentu, gdy w XV wieku została wyraźnie wykazana jako falsyfikat przez Lorenza Valla.

Geneza Donacji Konstantyna wiąże się z przemianami politycznymi, jakie zaszły na Półwyspie Apenińskim w połowie VIII wieku, choć dokładna data jej skomponowania pozostaje niepewna (szacunki wahają się od 750 do 800 roku). Dokument ten wiązano z koronacjami Pippina w 754 roku i Karola Wielkiego w 800 roku, a także z papieskimi staraniami o zapewnienie sobie niezależności od Cesarstwa Bizantyjskiego lub podważenie bizantyjskich roszczeń terytorialnych w Italii. Zgodny pogląd mówi, że Donacja została napisana w latach 750 lub 760 przez kleryka z Lateranu w Rzymie, prawdopodobnie za wiedzą papieża Stefana II (lub III; 752-757), jeśli wcześniejsza data jest poprawna.

Donacja została oparta na Legendzie S. Silvestri (łac. „Legenda o św. Sylwestrze”), pochodzącej z V w. relacji o relacjach między papieżem Sylwestrem I a cesarzem Konstantynem. Zaczyna się od opowieści o nawróceniu Konstantyna na chrześcijaństwo po tym, jak Sylwester I cudownie wyleczył go z trądu. Konstantyn deklaruje następnie znaczenie Rzymu dla kościoła, ponieważ jest to miasto apostołów Piotra i Pawła. Druga część falsyfikatu zawiera rzeczywistą donację: Konstantyn, przygotowując się do odejścia do swojej nowej stolicy Konstantynopola, obdarza papieża supremacją nad siedzibami Antiochii, Aleksandrii, Konstantynopola i Jerozolimy oraz wszystkimi kościołami świata. Następnie przyznaje Sylwestrowi i jego następcom prawa administracyjne do posiadłości przyznanych kościołom w całym imperium. Co najważniejsze, Konstantyn daje papieżowi kontrolę nad pałacem cesarskim w Rzymie i wszystkimi regionami zachodniego imperium; to skutecznie przekazuje pojęcie, że papież ma prawo do mianowania świeckich władców na Zachodzie.

Donacja

Najwcześniejszy zachowany rękopis Donacji, pochodzący z IX wieku, został włączony do zbioru znanego jako Fałszywe Dekrety. Mimo oczywistej wartości dokumentu dla papiestwa, nie wspomniano o nim w IX i X wieku, nawet podczas kontrowersji z Konstantynopolem w sprawach prymatu. Leon IX (1049-54) był pierwszym papieżem, który przytoczył go jako autorytet w oficjalnym akcie, a kolejni papieże wykorzystywali go w swoich zmaganiach z cesarzami rzymskimi i innymi świeckimi przywódcami. Różni duchowni włączali go do swoich kodeksów prawa kanonicznego, w tym jeden z uczniów Gracjana, i nawet przeciwnicy Rzymu rzadko kwestionowali jego autentyczność. Wątpliwości co do dokumentu pojawiły się jednak około roku 1000 za sprawą Ottona III i jego zwolenników. W 1440 roku Lorenzo Valla wykazał, że łacina użyta w dokumencie nie pochodzi z IV wieku.

Polecane posty

plemiona barbarzyńskie

Wymień plemiona barbarzyńskie, które założyły swoje państwa na gruzach cesarstwa zachodniorzymskiego.Wymień plemiona barbarzyńskie, które założyły swoje państwa na gruzach cesarstwa zachodniorzymskiego.

Na gruzach cesarstwa zachodniorzymskiego powstały następujące państwa: – Królestwo Franków,– Królestwo Longobardów,– Królestwo Wizygotów,– Królestwa Anglosaskie,– Królestwo Wandalów.